دوباره سلام .

چه مخاطبای حرف گوش کنی دارم .و خیلی هم خوب البته .ثابت کردین بیشتر از یه

مخاطبین و ارزش این رو دارین بهتون گفت رفیق :) تو وبلاگ موقتم نزدیک 400 تا کامنت دارم که نتونستم

تایید کنم و جوابتون بدم .هم نگران و ناراحت بودین هم کنارم بودین و می خواستین کمکی کرده باشین.

ازتون ممنونم و جواب محبتاتون رو فقط می تونم با بودنم بدم و پستای ثبت خاطرات روزانه.مثل قبل.

بابت پستام ناراحتم چون ثبتشون واسه خودم هم یه جور حس و حال خوبی داشت .اگه یه روزی هم رفتم

وبم رو حذف نمی کنم .اما خوبیش این بود که دیدم و فهمیدم چقدر مخاطبای باحالی دارم و چقدر

رفاقتشون عمیقه . تا قبل اون فکر می کردم فقط یه مخاطب معمولین که من هستم و اونام هستن و میان

و می خونن و می رن .ولی خیلی چیزا بم ثابت شد بابت وقتایی که اینجا گذروندم پشیمون نیستم

و تا جایی هم که می تونم اینجام و می نویسم و دوباره لبخند رو لباتون میارم .اونایی که می خوان

خوشحال باشن .باشن و اونی هم که می خواد ناراحت باشه فدای سر همتون :) :D مهم که نیس

هیچی هم حسابش نمی کنم. همیشه کاری که خودم دلم خواسته رو کردم از این به بعد هم همون

کارو می کنم . نمی دونم رسم رفاقت رو واستون چطور میشه به جا آورد . ولی اگه شرایطی بود که

میشد دستم بهتون برسه حتما دستت مخاطبای خوبم رو میگرفتم و فشار می دادم . البته از اون

فشارایی که انگشتای طرف رو میشکنن نه :| اون فشار دوستانه که نشون می ده از این که هستین

خوشالم . خلاصه رفیقای خوب بازم باشین .هم اونایی که آنلاین بودن هم خاموش .که این دو روزه

همشون رو دیدم .شده اندازه چند لحظه که پیش هم خیلی از مشکلات و غصه های زندگی رو یادمون

بره .واسه همه مرام و معرفتتون مرسی

تنها انتقامی که میشه از آدمای بی خاصیت و بی عشق گرفت اینه که اون کاری رو کنی که خودت

می خوای .نه کاری که اون می خواد .یه وقتا انتقامی که توی ندید گرفتن هس توی هیچ انتقامی

نیس. بعضیارو نباید بها داد .باید به اون حد از بی ارزشی و ندید گرفتن رسوند که تو وجود خودشون

به پوچی برسن . هر چند آرزوی من اینه یه روزی طعم انسانیت  رو بچشن و از خوی حیوانی خودشون

فاصله بگیرن .تا بفهمن لذتی که تو دیدن خوشی مردم هس توی حسادت نیس ;)